یادگار امام کیست؟... یا چیست؟!
سایت نوسازی متعلق به چه کسی است؟
یک سایت در گوشه ای از عالم سایبر بدون بازدید کننده ی قابل ملاحظه و با ضریب نفوذ نزدیک به صفر حرفی بچّگانه زده که فضای سیاسی ایران را بهم ریخته است. روزنامه ها سرمقاله می نویسند، وزیر کشور موضع می گیرد، قوه قضائیه بازداشت می کند، همه همدیگر را متّهم می کنند، خطیب جمعه آنرا اتفاقی قابل تأمل می داند و ...
این اتفاق چه معنایی دارد؟
-
آیا معنایش این است که همه ی سیاستمداران ما نگران و دغدغه مند امام و میراث اویند؟
-
آیا معنای آن احتمال اثرگذاری فرهنگی عمیق این توهین بر جامعه است؟
-
آیا در هیچ سایت دیگری هیچ توهینی به هیچ یک از مقدسات نمی شود؟
مسوولان سایت نوسازی را چند سال است که می شناسم. نوجوانانی هستند که نه از سواد آکادمیک بهرمندند و نه حتّی به اندازه یک پست اجرایی کوچک سردو گرم مدیریت کشور را چشیده اند. معلوم نیست که در سپهر سیاسی امروز کشور هم کدام طرفی هستند. یادم می آید که همان ابتدای آغاز بکار دولت نهم با برگزاری مجلس نقدی در مسجد جامع قلهک بدترین حملات را به اطرافیان احمدی نژاد سامان دادند.
یقین می دانم اگر چند سایت خبری دیگر در آتش این خبر نمی دمیدند هیچ کس از آن مطلع نمی شد و به مساله ای کشوری تبدیل نمی شد؛ ولی کردند و شد!
من هم نفس اینکار را قابل سرزنش جدّی می دانم ولی نگران اتفاق دیگری هستم:
مگر یادگار امام کیست یا چیست؟!
یقیناً حرمت سید حسن خمینی(با تمام انتقاداتی که در مشی سیاسی وارد است) باید با دقّت حفظ گردد ولی چرا سیاست ما نسبت به همه میراث معمار انقلاب با همین حساسیت مواجه نمی شود؟ مگر همین چند روز پیش نبود که یک روسپی سیاسی با دهن کجی به یکی از اساسی ترین عناصر تفکّر امام یعنی حمایت از فلسطین، به میراث فکری ایشان بی حرمتی کرد؟ چرا همین خطیب جمعه نسبت به اظهارنظر سخنگوی حزبش هیچ واکنشی نشان نداد؟ چرا دیگر تشکیکها در میراث فکری امام راحل مانند مبارزه همیشگی با استکبار و امریکا چنین موضعگیری هایی را بدنبال ندرد؟ مهمتر از همه ی اینها چرا پیگیری و تاکید بر آرمانهای انقلاب و امام لابلای ژستهای روشنفکری و نطقهای مبتنی بر «واقعیت های سیاسی» له می شود؟ و...
مطلب سایت نوسازی مانند حمله ی پشه ای بود که با یک آر پی جی دفع شد! این التبه یک تاکتیک سیاسی و تبلیغاتی است. سید حسن حرمت دارد و بیش از آن البته آرمانها و افکار امام است که حرمت دارند. تمام موضعگیری ها در چند روز اخیر نشان از دغدغه های سیاسی داشت و نه دغدغه های انقلابی؛ حتی موضعگیری شدید دولت نهم که خود متّهم به جدّی گرفتن و تعهد به آرمانهای امام است نیز سیاسی بود چراکه رقیب سیاسی داشت با زیرکی این حرکت را به حربه ای علیه احمدی نژاد تبدیل می کرد.
حرف دیگری نیست امیدوارم پس از این نسبت به دهن کجی به اصل میراث امام و یادگار حقیقی او نیز چنین حساسیتهایی را ببینیم.
نظرات شما عزیزان()
